Spices of life.

Zijn we weer!! Zoals we de vorige keer al verklapt hebben...beginnen we dit verhaal erg relaxed! Een wijze javaanse man vertelde ons de ‘Spices of life’: smile, speak ennuh... surf? Natuurlijk zijn er veel meer spices die bij het goede leven horen, maar die mag je voor jezelf invullen! Hier onze avonturen van afgelopen maand.

Vanuit Singapore zijn we dus naar het noorden vertrokken. Goed georganiseerde bussen, die op tijd rijden en waarin je je zowaar veilig voelt! Een verademing! Na flink wat uurtjes in de bus en op een boot, kwamen we aan op Pulau Tioman, ten oosten van Maleisie. De aankomst beloofde veel goeds, we hadden van tevoren even gebeld naar een Lonely Planet accomodatie (toch handig die ‘bijbel van de backpackers’..). En op het eiland haalde Tim ons op, de australische eigenaar van de Beach Shack Hut. Een erg ontspannen ‘dude’ die ons meteen deed denken aan de schildpad uit Finding Nemo (voor wie de film niet gezien heeft: de gaafste schildpad uit de oceaan, relaxed/chill en langzaam...haha!) We reden naar de andere kant van het eiland, waar bijna niemand woont en weinig toeristen komen. Daar hebben we zin in: rust! En dat kregen we! De chalets van Tim en zijn maleisische vrouw Isan, staan zo goed als op het strand, lekker restaurantje erbij en hangplekken overal (hangmatten en kussens op de grond). Goed sfeertje! We besluiten de duurste chalet te nemen, geld zat! En deze is natuurlijk het dichtst bij de zee, erg gaaf! We dachten dus een paar dagen te blijven, in ieder geval tot en met de verjaardag van Noor, maar je voelt hem al aankomen...we bleven 2 weken! Vrij weinig gedaan: jungletochtje naar de Rafflesia (grootste bloem ter wereld), surfen, uitslapen, op het strand liggen, duikje nemen, biertjes drinken, snorkeltochtje met medetukkers Rob en Willemijn, kampvuurtje gebouwd met wat nieuwe vrienden, BBQ, feestje gevierd...(Nog bedankt voor de stroom aan berichtjes, smsjes etc. Superlief en fijn gevoel dat er zoveel lieve vrienden aan me denken op mijn verjaardag!) En elke dag even knuffelen met de 2 apen die Tim en Isan gered hebben van minder aardige mensen en die nu huisdieren geworden zijn. Zo dat was het wel zo’n beetje! Vooral heel rustig aan gedaan, hadden we echt zin in na hectische momenten in Indonesie.

Maar we zijn niet alleen maar op reis om niks te doen en er valt nog meer te ontdekken, dus....Weer op pad! Eerst Kuala Lumpur, vanaf daar kunnen we goedkoop naar Java vliegen. Dus een paar nachten in KL, de stad ontdekt en veel sushi gegeten! Heerlijk!! Na de stad geproefd te hebben, weer zin in Indo. We vlogen naar Jakarta en hoorden van veel medereizigers dat het niet echt ‘the place to be’ is...Het werd door meerdere mensen zelfs afgeraden om er ook maar een dag te zijn. Omdat we geen zin hadden in een overvolle, hectische, voetgangersonvriendelijke stad, meteen door met de trein! Wat een genot: een TREIN! En ook nog eens een goede die redelijk op tijd rijdt, dit hadden we niet meer verwacht! (hij leek zelfs op de NS, blauw en geel..) We besloten naar het zuiden te gaan, een surfplek op te zoeken. Want we hadden al zolang geen oceaan meer gezien...Nachtje in Bandung verbleven, waar we helaas niet meer hebben gezien van het station en een steegje met het hotel. Door naar Pangandaran, waar we uit de bus stapten en Rik tegen het lijf liepen! Rik, die we op Sulawesi ontmoet hadden voor 5 minuten, stapte nu ook hier uit een andere bus! Erg toevallig, blijkt maar weer eens dat de wereld echt klein is...We vinden een erg leuke homestay. Dit is blijkbaar niet DE surfspot die we dachten, dus na 2 nachten en een leuk scootertripje met Rik naar de Green Canyon, besluiten we te verplaatsen naar Pantai Batu Karas. Hier zijn perfecte golven, een mooie baai met rustig strand! We vinden een goedkoop plekje en blijven stiekem ook wat langer. Mede door het einde van de Ramadhan.

Rond de 19e stroomde dit rustige plaatsje namelijk vol met moslims die het suikerfeest en bijbehorende vakantie hier vieren. En dan ook met z’n honderden tegelijk, in het water en de wegen geblokkeerd...prijzen schieten de lucht in en we konden dus eigenlijk geen kant op. Ook het water niet meer in, want de mensen waren werkelijk overal..Wel bijzonder om te zien hoe ze hier genieten van hun kostbare week vakantie en er alles aan doen om hier te komen. Kleine opleggers vol mensen, scooters met een gezin van 4 erop, geen probleem. Na deze drukke dagen, toch maar proberen door de mensenmassa te komen. Het feest zou nog wel even duren, dus wachten heeft ook geen zin.

Dus op naar Yogyakarta, weer met de trein en in deze ‘studentenstad’ cultuur proeven: tempels bewonderen (Borobudur en Prambanan, waar wij vooral de attractie waren voor de indonesische toeristen..dus veel poseren voor de camera..), het batikproces bekijken in 1 van de vele galerijen en natuurlijk een voorstelling met wajangpoppen bekeken. Een leuke stad, ook nog erg druk door de vakantie, maar in de stad verwacht je toch wat meer mensen dan in de zee...dus dit konden we wel aan! De 24e trouwden onze lieve vrienden en hebben we natuurlijk een biertje gedronken op ze. We merken vaak dat het ‘normale leven’ in de rest van de wereld doorgaat, dus mensen trouwen, studeren af en krijgen kinderen...bijzondere momenten, waar we zeker bij stilstaan. We vergeten jullie niet! En vinden het erg jammer dat we dit soort momenten het niet met jullie kunnen vieren.. Maar we zijn van plan om het goed in te halen als we thuis zijn!

We gaan weer door! Vanaf Yogyakarta naar Blitar met de trein (ja, we houden van de trein!) om Adan op te zoeken. We hebben hem ontmoet in Batu Karas, hij was daar met een vriend op vakantie en nodigde ons uit om hem op te zoeken. Dus dat doen we! Zodoende hebben we 2 dagen met hem en wat vrienden doorgebracht, Gunung Kelud bezocht (actieve vulkaan, erg mooi!), nog een tempel en een museum ter ere van Sukarno (waar ook zijn graf te zien was) en vooral veel geheime eettentjes leren kennen met verrukkelijke javaanse lekkernijen! Na deze supergastvriendelijke familie, moeten we toch echt weer door, want de tijd begint te dringen...nog een weekje voor we terugvliegen naar Australie waar jurist Jeroen op ons wacht om mooie avonturen te beleven en shrimps van de barbie te eten! Dus we zeggen Adan gedag en pakken onze geliefde trein naar Surabaya en Probolinggo, vanaf waar we de beroemde vulkaan Bromo nog kunnen bewonderen.

We waren niet van plan om deze beroemde jongen te bezoeken. Ook weer volgens andere reizigers, zou deze vulkaan supertoeristisch zijn, met tientallen jeeps die op en neer crossen om alles te bekijken. Maar nu we in ‘The Ring of Fire’ zijn, voelt het niet goed om hem niet te zien..Dus toch doen! We hebben een last-minute tripje gemaakt en zo binnen een dag naar de Bromo en terug naar Probolinggo. Iedereen verklaarde ons voor gek: Dat lukt nooit!! Maar jawel, dat lukt wel! Met een motor naar de voet van de vulkaan, vulkaan op: prachtig uitzicht!! Blijft zo gaaf om dit natuurgeweld van dichtbij te bewonderen! En gelukkig waren de jeeps al weg, toen wij er kwamen! Dus erg blij dat dit nog gelukt is! Na dit avontuur weer de trein in voor een aantal uur, ferry gepakt naar Bali en nog wat laatste dagen genieten van het eten, de zee en het surfen....

Die spices heb je misschien gemist in het verhaal...maar ze kwamen zeker terug in onze reis.
We hebben met veel mensen gesproken, waardoor we nu ‘sedikit bahasa Indonesia’ spreken... (beetje Indonesisch...) en waardoor we de cultuur beter hebben leren kennen, zoals het bezoek aan Adan. Wat erg bijzonder was in zijn huis met strenge moslimouders. En ook alle medereizigers, waar we zoveel leuke en gezellige momenten mee gehad hebben.
Een glimlach brengt mensen dichter bij elkaar, ook tijdens het onderhandelen..! En vriendelijk proberen te doen, ook al zijn de mensen niet zo vriendelijk tegen ons...
De sambal in het eten maakt alles spicy! Don’t need to say more about this one...
En natuurlijk de surf...de spices of life zijn gewoon de dingen die je blij maken en waar alles bijzonderder van wordt. Of het nou mensen zijn, muziek, geuren en kleuren... Het zorgt voor de mooiste herinneringen.


Maar nu: Aussie, here we come!! Again....

Picasalink:
https://picasaweb.google.com/110062157076394051002/WaarbenjijSpicesOfLife