Oosterlijk is niet westerlijk.

Toen het tijd werd om Bali te verlaten, moesten we ineens een plan bedenken om de rest van Indonesie te gaan zien. Grofweg hadden we 2 keuze’s: links- of rechts vanaf Bali. Oftewel westerlijk of oosterlijk. Ons idee was, hoe oosterlijker we gaan, hoe minder westerlijk het wordt. Niet echt een heel ingenieus en gedetailleerd plan, maar daarom des te beter.

Dus het werd rechtsaf naar Lombok (wat we vorige keer al een beetje verklapt hebben). Daar een paar dagen met bemo’s (lokale taxibusjes die overvol gepropt worden met mensen, manden vol eten en kippen, je stapt in via de zijkant of achterkant, hangt af van waar er geen deur meer inzit...) wat steden en tempels gezien rondom Mataram, westen van Lombok. In de bemo’s hebben we goed ons Indonesisch bij kunnen spijkeren, want buiten de bekende plekken kan bijna niemand Engels. Erg leuk dus om zo rond te reizen, maar het duurt wel 10 keer zo lang voor je ergens bent, als je al op de goede plek uitkomt. Na die paar dagen waren we er dus even klaar mee en werd het tijd voor een onbewoond eiland.

Eerst richting Senggigi. Toeristisch badplaatsje iets nooderlijker in Lombok. Vanaf daar met bemo’s naar Bangsal, waar de haven naar de Gili eilanden is. We hadden van meerdere mensen gehoord dat we naar Gili Trawangan moesten gaan: geen auto te vinden, alleen paard met wagen en rust...Dat klinkt goed! Na wat meer onderzoek kwamen we erachter dat dit eilandje ook bekend staat om de feesten en de ‘magic mushrooms’. Op zich leuk, maar wij wilden even geen hysterische, dronken toeristen om ons heen. Dus kozen we voor Gili Air. Het kleinste eiland van de 3. Wat voor ons een perfecte keuze bleek te zijn!! Eerst nog even een bootje regelen. Het regelen van vervoer is een heel gedoe. Als je niet over de prijs nadenkt is het erg makkelijk. Maar wij willen alles zo goedkoop mogelijk als rasechte Nederlanders! En dat betekent: een lang spelletje onderhandelen... De mensen zijn erg vriendelijk, maar sommigen ruiken het geld iets te goed en worden erg vervelend...jammer! Maar goed, bootje geregeld en Gili Air ontdekken! Voelt meteen goed! Niet zoveel mensen en prachtige plek! Een mooie bungalow gevonden, ver weg van de rij hotels aan het strand. En alleen maar genieten van de zee, het strand en de zon! Nog een mooie duik kunnen maken, prachtig hier. Grote, gekleurde vissen en zo’n 6 grote schildpadden die aan het chillen waren op de zeebodem...Heerlijk!!! We hadden ons hier nog wel langer kunnen vermaken...

Maar...we hebben nou ook weer niet oneindig veel tijd, dus we voelen de drang om door te reizen!! In Bangsal hadden we al een ticket geboekt naar Flores. Dat betekende: boot terug naar Lombok, dan een ‘luxe’ bus naar het oosten van Lombok, ferry naar Sumbawa, zelfde ‘luxe’ bus over Sumbawa, ferry van Sumbawa naar Flores... Een lange reis, van ongeveer 24 uur! Maar klonk prima, dus gedaan.

Nou ja..gedaan...Het werd een avontuur! Eenmaal weer op Lombok, eerst met een klein busje naar Mataram. Hoofdstad van Lombok waar we naar het busstation moesten voor de grote, luxe bus. Maar hier begon het gezeik al...Middenin Mataram moesten we het busje uit, betalen voor onze bagage (???!!). Niet gedaan natuurlijk, want we hadden een all-incl. ticket... Dus een geirriteerde man voor onze neus die ongeveer schreeuwt dat we het beter aan hem kunnen betalen, anders moeten we het dubbele betalen bij de bus...Nou, dat zien we daar dan wel!! Vervolgens blijkt dat we zelf naar het busstation moeten...taxi of zoiets. Duur dus! Er gaat geen bemo, zeggen deze mannen. Nou toedeloe, we zoeken het zelf wel uit. Dus we gaan lopen...Jalan, Jalan saya: Ik loop wel! Na wat navragen, vinden we een bemo die gewoon voor 60 eurocent naar het busstation gaat! Mooi! Eenmaal op het busstation (we hoefden dus inderdaad niks extra te betalen), nog genoeg tijd, dus even eten en na een paar uur vertrok onze bus! Gelukkig waren de kippen er ook weer bij, gezellig! Op 2 engelse meiden na, verder geen toeristen in de bus. De muziek knalde uit de speakers, beloofde een wakkere 24 uur te worden! Na de ferry in het donker (prima!) en gezellig kennis gemaakt met Cassie en Gemma, op Sumbawa. Waar onze chauffeur opeens wel erg veel haast had! Niemand leek er last van te hebben, maar wij hadden toch wat bijna-dood-ervaringen in de eerste 2 uur...Na gevraagd te hebben of het langzamer/veiliger kon en er alleen maar een domme grijns als antwoord kwam, besloten uit te stappen! Dus we waren op Sumbawa!! In Alas, klein plaatsje en avond...Een hotel 200 meter verderop en rustig geslapen! Beste beslissing ooit!!! De volgende ochtend begon het gezoek naar public transport, bemo’s e.d. Geen taxi te vinden op dit eiland, hadden we ook niet verwacht. Dit betekende uren wachten, bemo hier en daar, wachten en eindigen in Sumbawa Besar. Nog niet waar we moeten zijn, maar we komen nu niet verder. Dus daar een losmen gevonden (goedkoopste guesthouse wat er bestaat, was ook erg vies...meerdere huisdieren in de kamer...) en Ellenoor naar de kapper! Voor minder dan 3 euro weer een fris, geknipt koppie! Onder toezicht van 3 heerlijke homo’s. Was erg gezellig!! Volgende dag met een lokale bus naar Sape, de haven waar de ferry vertrekt naar Flores! Eindelijk! Na veel gedoe, de ferry op, bovenop het dek gelegen, in de wind, nieuwe vrienden gemaakt. En Flores bereikt! Daar kwamen Cassie en Gemma hun 2 vrienden ophalen: Tom en Henry, die wij op de boot ontmoet hebben. Erg leuk om ook deze meiden weer te zien. Besluiten samen te eten (ook met Lissa en Emma van de ferry) en zo ontstond een groepje nieuwe vrienden voor het ontdekken van Flores.

De volgende dag met z’n achten naar Rinca-eiland, deel van het Komodo National Park. Supertrip, eerst op een mooie boot naar het eiland. Daar de Komodovaranen gezien, erg gaaf! Veel geleerd over deze dodelijke dieren. Mooi om te zien! Daarna snorkelen in dit mooie stukje oceaan en bezienswaardigheid zijn van een groep schoolkinderen die hun schoolreisje hadden op een ander eilandje...niet verkeerd! Wij gingen niet eens naar Texel ofzo...

Na Komodo was ons plan: Sumba. Maar het was nog niet zo gemakkelijk om daar te komen, dus besloten om een paar dagen Flores erbij te pakken en iets meer tijd te hebben voor Sulawesi en Borneo. Dus met z’n achten in een bus naar Kelimutu. Een mooie plek in centraal Flores waar 3 gekleurde kratermeren te zien zijn. Onderweg mooie landschappen, rijstvelden (ook 1 circulair! Erg gaaf!) en spannede bergweggetjes. Gelukkig een rustige chauffeur en gezellige mensen om mee te reizen. Erg leuke tijd gehad, ondanks het feit dat iedereen uiteindelijk een keer ziek is geweest op de trip. Was het de Arak? De avocadojuice? Het geslinger in de bergen? Of het slapen in gifgroene kamers met stoffige dekens...

Al met al bleek het plan geslaagd te zijn. We hebben veel tijd doorgebracht in overvolle busjes vol kippen, rijstzakken, kroepoek, starende en kotsende mensen. Geen westerse luxe meer, dus een echt oosters gevoel, wat we uiteindelijk toch met wat westerse vrienden konden delen. We love it when a plan comes together!

Na ongeveer een week was het tijd om naar Sulawesi te gaan. Vliegen was redelijk duur en volgeboekt(we ain’t gettin’ in no plane!), maar we kwamen erachter dat er een ‘cruiseship’ ging! Die hebben we geboekt, 1e klas 50 euro per persoon...Wordt vervolgd!

Liefs Ellenoor en Mr. T.

Picasalink:
https://picasaweb.google.com/113196506260535794132/WaarbenjijOosterlijkIsNietWesterlijk#