Bali!
Door: ellenoorentim
Blijf op de hoogte en volg Ellenoor en Tim
11 Juli 2012 | Indonesië, Legian
Selamat datang! Welkom in Indonesie!
We hadden geen betere tijd uit kunnen zoeken om weg te gaan uit Australie. De avond voor we vlogen stormde en regende het als een gek. We vonden het dus niet heel vervelend om de aussiewinter te verruilen voor de tropische hitte van Bali.
We kwamen 12 uur 's nachts aan op Bali. Met toen nog een heerlijke 25 graden...gelijk zweten dus, maar lekker! We werden opgepikt door de chauffeur van mensen (Jacinta en Ken) die we in Australie ontmoet hebben en in Sanur wonen in het zuidoosten van Bali. We hebben de eerste paar dagen in hun ‘Bali-villa’ met zwembad gelogeerd. Een goed begin dus van onze Indonesietrip. Sanur was erg relaxed, met veel lekker eten op de markt en in kleine straatjes weg van de toeristische plekken. Jacinta is lerares op een internationale basisschool, dus een goede gelegenheid om de school te checken...Wat Ellenoor erg jaloers maakte, want de lerarenkamer was een groot balkon met uitzicht over een rijstveld met palmbomen en de zee daar weer achter...Ondertussen ook nog onze malariapillen en vaccinatie gekocht voor een prikkie. Scheelde ons honderden euro’s om het hier te kopen.
En toen was het surftijd! Dus we zijn verhuisd naar Legian in het zuidwesten waar we een paar dagen een wat beter hotel genomen hebben om echt even vakantie te hebben. Dat betekent: uitslapen, nasi eten, op het strand liggen, surfen, noodles/mie eten, surfen, bakpao eten enzovoorts. Soms in andere volgorde...Legian en vooral Kuta, waar we ook nog een dagje zijn geweest, zijn megatoeristisch en hebben behoorlijk wat weg van de badplaatsen in Turkije met veel winkels vol troep, met opdringerige verkopers en een bepaald soort type toerist wat zulke plaatsen aantrekt. Maar ondanks dit, alsnog een paar relaxte dagen gehad met hier en daar een goeie golf.
Terwijl we in Legian waren, zijn we ook onze missie gestart om ons visum van 30 dagen te verlengen met nog eens 30 dagen. Na een telefoontje naar het immigratiekantoor leek het erop dat dit gemakkelijk zou gaan. Het enige wat we nodig hadden was ons paspoort en een ticket uit Indonesie. Prima. Dus wij vol goede moed op 1 van de dagen wat minder lang uitgeslapen (want het kantoor is alleen ’s ochtends open) terug naar het vliegveld, waar het dichtsbijzijnde kantoor zit om de aanvraag te doen. Een kantoor zoals die er veel zullen zijn in dit soort landen: veel mensen achter bureaus met grote stapels papieren en nog meer mensen die aan het wachten zijn om alles met veel omslachtigheden en stempels voor elkaar te krijgen. In ons geval was ons ticket uit Indonesie niet vroeg genoeg, dus we moesten eerst een ander ticket gaan boeken. Gelijk dezelfde avond gedaan en de volgende ochtend terug. Ticket was goed, maar de aanvraag was te vroeg, kon eigenlijk nog niet. Allebei dus heel zielig kijken en toen nam de lieve mevrouw onze aanvraag toch in behandeling. Over 5 dagen konden we terugkomen om te betalen...wordt vervolgd...
We zaten dus verplicht nog 5 dagen vast op Bali, balen! Prima tijd om het eiland te verkennen. We hebben een hele goedkope Suzuki Jimny kunnen huren inclusief afbladderde verf, een motor die klonk als die van een bus, een beetje speling in het stuur en piepende remmen. Prima deal. En hij heeft ons overal gebracht, zelf de steilste weggetjes waren (bijna) geen probleem. In die dagen via het binnenland naar boven gereden, door de bergen met prachtig uitzicht op het meer, de vulkaan en over de rijstvelden. Met tussendoor veel tempels.
In het noorden in Lovina een leuke homestay gevonden aan het strand. De homestays zijn geweldig. Vaak rond de 10 kamers rond een mooie binnentuin. Veel sfeervoller dan de hotels, met altijd vriendelijke eigenaren. De volgende ochtend voor zonsopkomst in de boot gestapt om dolfijnen te zien. Aparte beleving, heel leuk en veel dolfijnen gezien, maar het leek af en toe meer een race tussen alle boten om zo dicht mogelijk bij de dolfijnen te komen. Daarna via een nog kleiner bergweggetje naar de beroemde tempel in een ander meer en naar het noordoosten voor een superdeluxe hotel aan zee om ons 12 jarig jubileum te vieren en ’s nachts Nederland weer te zien verliezen. Jammer, maar prima voor ons, want nu hoeven we er ’s nachts niet meer om 3 uur uit om te kijken. En daarna weer terug naar Legian om de auto terug te brengen en te kijken hoe het met ons visum is...
Wij dus weer vroeg op en naar het vliegveld om te betalen. Leek allemaal soepel te gaan, maar toen we bij de kassa kwamen bleek er een storing te zijn in het netwerk waardoor we niet konden betalen. Alles gaat met heel erg veel papierwerk, maar voor het betalen hadden ze echt een computer nodig...
’s Middags nog steeds storing. De volgende ochtend gebeld en het zou opgelost zijn. Toen we daar kwamen was dit niet zo en het kwam erop neer dat we pas een paar dagen later konden betalen. Weer het spelletje spelen van heel zielig kijken, bij dezelfde mevrouw en ons busticket naar de veerboot laten zien. Ze heeft het uiteindelijk na lang wachten terplekke voor ons geregeld gelukkig, dus nu mogen we langer blijven! De volgende dag zijn we gelijk op de boot naar Lombok gestapt.
Picasalink:
https://picasaweb.google.com/113196506260535794132/WaarbenjijBali#
PS: Inmiddels zijn we al redelijk wat verder in de reis en hebben we Lombok, Gili Air, Sumbawa en Flores gezien en zijn we net aangekomen op Sulawesi. Maar om jullie het echte Indonesie te laten voelen (geen haast, niks op tijd en heel veel geduld), komt dit verslag binnenkort, of later, of misschien wel helemaal niet....spannend!!!
We hadden geen betere tijd uit kunnen zoeken om weg te gaan uit Australie. De avond voor we vlogen stormde en regende het als een gek. We vonden het dus niet heel vervelend om de aussiewinter te verruilen voor de tropische hitte van Bali.
We kwamen 12 uur 's nachts aan op Bali. Met toen nog een heerlijke 25 graden...gelijk zweten dus, maar lekker! We werden opgepikt door de chauffeur van mensen (Jacinta en Ken) die we in Australie ontmoet hebben en in Sanur wonen in het zuidoosten van Bali. We hebben de eerste paar dagen in hun ‘Bali-villa’ met zwembad gelogeerd. Een goed begin dus van onze Indonesietrip. Sanur was erg relaxed, met veel lekker eten op de markt en in kleine straatjes weg van de toeristische plekken. Jacinta is lerares op een internationale basisschool, dus een goede gelegenheid om de school te checken...Wat Ellenoor erg jaloers maakte, want de lerarenkamer was een groot balkon met uitzicht over een rijstveld met palmbomen en de zee daar weer achter...Ondertussen ook nog onze malariapillen en vaccinatie gekocht voor een prikkie. Scheelde ons honderden euro’s om het hier te kopen.
En toen was het surftijd! Dus we zijn verhuisd naar Legian in het zuidwesten waar we een paar dagen een wat beter hotel genomen hebben om echt even vakantie te hebben. Dat betekent: uitslapen, nasi eten, op het strand liggen, surfen, noodles/mie eten, surfen, bakpao eten enzovoorts. Soms in andere volgorde...Legian en vooral Kuta, waar we ook nog een dagje zijn geweest, zijn megatoeristisch en hebben behoorlijk wat weg van de badplaatsen in Turkije met veel winkels vol troep, met opdringerige verkopers en een bepaald soort type toerist wat zulke plaatsen aantrekt. Maar ondanks dit, alsnog een paar relaxte dagen gehad met hier en daar een goeie golf.
Terwijl we in Legian waren, zijn we ook onze missie gestart om ons visum van 30 dagen te verlengen met nog eens 30 dagen. Na een telefoontje naar het immigratiekantoor leek het erop dat dit gemakkelijk zou gaan. Het enige wat we nodig hadden was ons paspoort en een ticket uit Indonesie. Prima. Dus wij vol goede moed op 1 van de dagen wat minder lang uitgeslapen (want het kantoor is alleen ’s ochtends open) terug naar het vliegveld, waar het dichtsbijzijnde kantoor zit om de aanvraag te doen. Een kantoor zoals die er veel zullen zijn in dit soort landen: veel mensen achter bureaus met grote stapels papieren en nog meer mensen die aan het wachten zijn om alles met veel omslachtigheden en stempels voor elkaar te krijgen. In ons geval was ons ticket uit Indonesie niet vroeg genoeg, dus we moesten eerst een ander ticket gaan boeken. Gelijk dezelfde avond gedaan en de volgende ochtend terug. Ticket was goed, maar de aanvraag was te vroeg, kon eigenlijk nog niet. Allebei dus heel zielig kijken en toen nam de lieve mevrouw onze aanvraag toch in behandeling. Over 5 dagen konden we terugkomen om te betalen...wordt vervolgd...
We zaten dus verplicht nog 5 dagen vast op Bali, balen! Prima tijd om het eiland te verkennen. We hebben een hele goedkope Suzuki Jimny kunnen huren inclusief afbladderde verf, een motor die klonk als die van een bus, een beetje speling in het stuur en piepende remmen. Prima deal. En hij heeft ons overal gebracht, zelf de steilste weggetjes waren (bijna) geen probleem. In die dagen via het binnenland naar boven gereden, door de bergen met prachtig uitzicht op het meer, de vulkaan en over de rijstvelden. Met tussendoor veel tempels.
In het noorden in Lovina een leuke homestay gevonden aan het strand. De homestays zijn geweldig. Vaak rond de 10 kamers rond een mooie binnentuin. Veel sfeervoller dan de hotels, met altijd vriendelijke eigenaren. De volgende ochtend voor zonsopkomst in de boot gestapt om dolfijnen te zien. Aparte beleving, heel leuk en veel dolfijnen gezien, maar het leek af en toe meer een race tussen alle boten om zo dicht mogelijk bij de dolfijnen te komen. Daarna via een nog kleiner bergweggetje naar de beroemde tempel in een ander meer en naar het noordoosten voor een superdeluxe hotel aan zee om ons 12 jarig jubileum te vieren en ’s nachts Nederland weer te zien verliezen. Jammer, maar prima voor ons, want nu hoeven we er ’s nachts niet meer om 3 uur uit om te kijken. En daarna weer terug naar Legian om de auto terug te brengen en te kijken hoe het met ons visum is...
Wij dus weer vroeg op en naar het vliegveld om te betalen. Leek allemaal soepel te gaan, maar toen we bij de kassa kwamen bleek er een storing te zijn in het netwerk waardoor we niet konden betalen. Alles gaat met heel erg veel papierwerk, maar voor het betalen hadden ze echt een computer nodig...
’s Middags nog steeds storing. De volgende ochtend gebeld en het zou opgelost zijn. Toen we daar kwamen was dit niet zo en het kwam erop neer dat we pas een paar dagen later konden betalen. Weer het spelletje spelen van heel zielig kijken, bij dezelfde mevrouw en ons busticket naar de veerboot laten zien. Ze heeft het uiteindelijk na lang wachten terplekke voor ons geregeld gelukkig, dus nu mogen we langer blijven! De volgende dag zijn we gelijk op de boot naar Lombok gestapt.
Picasalink:
https://picasaweb.google.com/113196506260535794132/WaarbenjijBali#
PS: Inmiddels zijn we al redelijk wat verder in de reis en hebben we Lombok, Gili Air, Sumbawa en Flores gezien en zijn we net aangekomen op Sulawesi. Maar om jullie het echte Indonesie te laten voelen (geen haast, niks op tijd en heel veel geduld), komt dit verslag binnenkort, of later, of misschien wel helemaal niet....spannend!!!
-
11 Juli 2012 - 11:48
Jannie:
Wat moet dat genieten zijn, zo'n heerlijke vakantie, weg van het Australische winterweer! :) Altijd heerlijk om jullie verhalen te lezen en foto's te bekijken! Wat lief dat jullie zo trouw verhalen blijven schrijven en ons zo op de hoogte houden! Zo zorgen jullie telkens weer voor een verzetje voor het thuisfront! Dank daarvoor! Ik dacht dat mag ook wel eens gezegd worden! :) veel plezier verder! Dikke kus xx -
11 Juli 2012 - 12:45
Edu En Liaan:
Mooi man! Van die dolfijnen wist ik trouwens. En maar turen over het water waar ze opduiken...veel bombarie...om vervolgens figuurlijk als een raket naar die plek toe te varen... Dit zo'n 10 keer ofzo :-) Maar wel leuk voor een keertje. Lekker blijven genieten. Met volle teugen (bintang) Veel plezier en uiteraard selamat makan en selamat jalan!
En verder sluit ik me aan bij het verhaal van Jannie ;-) -
11 Juli 2012 - 12:50
Edu En Liaan:
Hoi....zijn we weer :-) Mooie foto's!!!!! IK WIL OOOOOOOOOOOOOK!!!!! :-) Leuk, leuk, bagus! -
11 Juli 2012 - 15:21
Klaas En Juul:
Wie kan dat nou zeggen: een vakantie van 2 maanden tijdens een vakantie van anderhalf jaar!! Hoe lekker is dat. En we geven jullie groot gelijk hoor om dat slechte weer in Australië te ruilen voor de hogere temperaturen in Indonesië.
Mooie foto's weer, dat wordt een gigantisch fotoalbum....
Verder sluiten wij ons aan bij het verhaal van Edu en Liaan ( en dus ook bij die van Jannie ;-) ).
Geniet er van, want jullie zitten al op dik 11/17de van de reis. Dus het aftellen is al een tijdje begonnen.
xx Klaas en Juul
-
11 Juli 2012 - 17:49
Simone:
hmmm die gang van zaken klinkt mij bekend in de oren en doet me denken aan een ander eilandje ;-)
-
13 Juli 2012 - 14:55
Christel:
He lieverds,
Wat komt mij dat verhaal van jullie verlenging mij bekend voor. Hier in Guate kunnen ze daar ook wat van. Je denkt, en dat heb ik soms nog steeds, dat het zo geregeld is, maar dan klopt toch in een keer een stempel niet of een formulier mis je of je moet nog eens een keer extra betalen voor een of andere handtekening. Ach, ja! Rustig blijven....erger je niet maar verwonder je slechts!!!
Lieverds, jullie zien weer geweldige dingen!
Dikke kus uit Antigua van ons 4-tjes! -
14 Juli 2012 - 10:47
Arnout:
Mooi foto's zeg! Kom maar op met de volgende update :)
Veel plezier nog en de groeten uit het o zo koude Perth -
14 Juli 2012 - 19:27
Chief,Im,Myrth&Thijl:
Lieve schatten,
Heerlijk om te lezen en de foto's te zien. Michiel ruikt Indonesië gewoon als hij de foto's bekijkt....veel herkenning van Bali, ook voor mij. Volgens Michiel kiezen jullie echt n goede/geweldige route.(stiekem geen shortcut via Thailand? Hihi)
Sumatra en Java niet overslaan hè?
Blijf genieten!!!!
(over 9 nachtjes zijn wij in de buurt)
Hele dikke kussss van ons 4tjes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
