De Zeeuwse kust.
Door: ellenoorentim
Blijf op de hoogte en volg Ellenoor en Tim
29 Februari 2012 | Nieuw Zeeland, Wanaka
Omdat iedereen zo positief was over het vorige verhaal, zullen we proberen het deze keer nog langer te maken, net zo lang tot we alleen nog maar geklaag en boze berichten terug krijgen. Nee, we vinden het elke keer weer superleuk om al jullie reacties te lezen en te zien dat er met ons meegeleefd wordt. Om jullie te belonen, dus deze keer een sneller bericht om het korter te maken..
We hebben het noordereiland achter ons gelaten en zijn met de veerboot naar Picton op het zuidereiland vertrokken. De boottocht op zich was al erg mooi, omdat je via de Malborough Sounds het zuidereiland binnen komt. Dit is een grote groep bergen/ schiereilanden/fjorden met daartussen water. Als je het van bovenaf bekijkt lijkt het of het land daar opengebarsten is. Maar wij bekeken het vanaf de boot en zagen dus vooral veel mooie bergen. Er zijn in dit gebied veel mooie wandeltochten te doen, maar omdat we allebei geen echte wandelaars zijn en het weer niet heel best was, hebben we een stuk met de auto bekeken, wat ook super was. In Picton hebben we nog even gewacht op twee Duitse jongens (Lukas en Adrian) die we in Australie op de zeiltocht naar de Whitsunday Islands ontmoet hebben en daarna nog een paar keer langs de kust en in het water zijn tegengekomen.
Het stikt hier trouwens van de Duitsers! Dus mocht iemand het plan hebben Duitsland over te willen nemen, nu is je kans want ze zitten allemaal hier! Omdat deze twee wel aardig zijn, gaan we samen richting Abel Tasman en het noordelijkste puntje van het zuidereiland. Abel Tasman is een gebied wat vooral bekend staat om de mooie goudgele stranden. Dat is iets waar we allebei niet vies van zijn, dus de moeite waard om eens goed te gewonderen. En inderdaad het was mooi! Lukas en Adrian hadden 15 februari een skydive geboekt, dus samen met hen hebben we een paar dagen gerelaxt op een DOC camping tot zij konden springen. De Department of Conservation Campsites zijn van de staat en je kan hier voor 6 dollar p.p. overnachten. Heel basic met alleen een ecotoilet, zo'n gat in de grond met vaak veel vliegjes, waar we het wel eens eerder over gehad hebben, maar wel goedkoop. Als er geen gratis plekken te vinden zijn gaan we dus vaak hierheen.
Op Valentijnsdag heeft Ellenoor me heel romantisch meegenomen naar een garage om een van de ventielen van de banden te laten vervangen, de droomdate voor elke man! De dag erna met de Duitsers mee om te kijken naar hun skydive en foto's voor hun te maken. Supergaaf! Lukas werd 20 jaar deze dag, dus we zijn op een wat betere camping aan de zee, met douche, gaan staan. Bier en alles voor een goede lading hamburgers ingeslagen en een klein feestje voor hem gemaakt (met natuurlijk taart en kaarsjes!). Daarna verder naar echt het noordelijkse puntje, Farewell Spit, (met onderweg plekken als Takaka, Onekaka en Pupu Springs, plaatsen waar een luchtje aan zat dus) en naar Wharariki Beach. Een afgelegen strand met grote duinen, grote rotsen en grotten. Toen ik op het strand een stuk bot vond en eraan trok, bleek er nog een hele zeehond aan vast te zitten! Cool! (Hij of zij was al wel dood gelukkig). Daarna werd het tijd om richting het zuiden te rijden en hebben we gelukkig heel wat blije, jonge, levende zeehondjes in het wild kunnen bewonderen.
We blijven de Duitsers telkens 's avonds tegenkomen, omdat we grofweg dezelfde route doen. Overdag gaan we onze eigen weg en 's avonds kijken we of een van ons al een gratis camping heeft kunnen vinden. Onderweg pikken we hier en daar wat lifters op. Een van de lifters van de Duitsers was op weg naar een muziekfestivalletje in Karamea. Klonk leuk dus we zijn ze maar gevolgd. Bleek het eerste jaar van het festival te zijn. Een heel klein festival met 24 uur per dag muziek op 1 podium. Vooral techno en raggea (aparte mix) en wij waren dus ook zo'n beetje de enige zonder dreadlocks, maar wel een relaxte sfeer en bijna op het strand, dus we hebben ons goed vermaakt.
Na al deze gezelligheid werd het weer tijd voor de dagelijkse routine: rijden, dingetjes bekijken, foto's maken voor jullie en nog meer rijden. Vervelend, maar iemand moet het doen...Onderweg bij de Pancake Rocks wat pannenkoeken gegeten en in Goldsborough overnacht. In dit gebied wordt nog steeds geld verdiend met goudzoeken. Supermooi! Op de campsite waar we stonden, stonden redelijk wat oudere stellen die daar een paar weken tot maanden per jaar komen om in de rivier goud te zoeken. Echt lachen. Een van de goudzoekers bleek Nederlands en hij heeft ons meegenomen naar de rivier en laten zien hoe en waar je moet zoeken en ons zijn spullen geleend. En toen sloeg het toe! De goudkoorts! Bij deze willen we dus laten weten dat we nog wat langer wegblijven...Nee grapje, na 1,5 uur hadden we het wel gezien. We hebben al het goud wat we gevonden hebben maar achter gelaten, omdat het te zwaar is om mee te nemen in de backpack. We hebben trouwens wel echt wat riviergoud gevonden! Een paar mini-mini-flintertjes, maar toch. Op deze manier heeft die Nederlander al een gouden ring bij elkaar gesprokkeld. Maar genoeg over goud voor jullie denken dat we echt de koorts te pakken hebben.
We komen nu bij het stuk, waar we allebei erg naar uitkeken: de gletsjers. Dus nu komt het hoogtepunt en daarmee ook het spetterende slot van dit verhaal, de ontknoping waar iedereen op heeft zitten wachten...tromgeroffel en trompetmuziek klinkt door de bergen, dwergjes beginnen op gouden harpjes oorstrelende muziek te spelen...en daar was het...regen! De regen waar Franz Josef zo bekend om staat (er valt ongeveer 4,5 m per jaar). Helaas dus geen mooie ontknoping van dit verhaal. We hadden een Helihike geboekt, wat inhoudt dat we met een helikopter op het bovenste stuk van de gletsjer afgezet zouden worden en daar 2 uurtjes met een gids al het mooie blauwe ijs konden bewonderen om daarna weer opgepikt te worden met de heli. We hebben het 3 dagen geprobeerd, maar elke dag waren de weersomstandigheden te slecht helaas...Jammer, maar that's life! We hebben de gletsjer wel even vanaf onderaan bewonderd, wat ook al erg gaaf was! 's Avonds toen we bij een motel gingen vragen voor een douche (na een week zonder...), werden we door de manager uitgenodigd om hem te helpen zijn Gin Tonic's op te drinken met een vriend van hem, wat op zich ook een heel goede afsluiting was.
In de stromende regen doorgereden naar Wanaka, met onderweg schijnbaar schitterende landschappen verscholen achter de regen...Er wacht ons nog een groot stuk van het zuidereiland. Met daarin als het goed is meer moois, amazing stuff, awesome adventures en waarschijnlijk hier en daar wat verdwaalde Duitsers...
PS: we lezen al jullie mails altijd en vinden het super om op de hoogte te blijven. We kunnen alleen niet altijd terugmailen onderweg, maar er komt ooit antwoord...
Picasalink:
https://picasaweb.google.com/113196506260535794132/EllenoorentimDeZeeuwseKust03#
We hebben het noordereiland achter ons gelaten en zijn met de veerboot naar Picton op het zuidereiland vertrokken. De boottocht op zich was al erg mooi, omdat je via de Malborough Sounds het zuidereiland binnen komt. Dit is een grote groep bergen/ schiereilanden/fjorden met daartussen water. Als je het van bovenaf bekijkt lijkt het of het land daar opengebarsten is. Maar wij bekeken het vanaf de boot en zagen dus vooral veel mooie bergen. Er zijn in dit gebied veel mooie wandeltochten te doen, maar omdat we allebei geen echte wandelaars zijn en het weer niet heel best was, hebben we een stuk met de auto bekeken, wat ook super was. In Picton hebben we nog even gewacht op twee Duitse jongens (Lukas en Adrian) die we in Australie op de zeiltocht naar de Whitsunday Islands ontmoet hebben en daarna nog een paar keer langs de kust en in het water zijn tegengekomen.
Het stikt hier trouwens van de Duitsers! Dus mocht iemand het plan hebben Duitsland over te willen nemen, nu is je kans want ze zitten allemaal hier! Omdat deze twee wel aardig zijn, gaan we samen richting Abel Tasman en het noordelijkste puntje van het zuidereiland. Abel Tasman is een gebied wat vooral bekend staat om de mooie goudgele stranden. Dat is iets waar we allebei niet vies van zijn, dus de moeite waard om eens goed te gewonderen. En inderdaad het was mooi! Lukas en Adrian hadden 15 februari een skydive geboekt, dus samen met hen hebben we een paar dagen gerelaxt op een DOC camping tot zij konden springen. De Department of Conservation Campsites zijn van de staat en je kan hier voor 6 dollar p.p. overnachten. Heel basic met alleen een ecotoilet, zo'n gat in de grond met vaak veel vliegjes, waar we het wel eens eerder over gehad hebben, maar wel goedkoop. Als er geen gratis plekken te vinden zijn gaan we dus vaak hierheen.
Op Valentijnsdag heeft Ellenoor me heel romantisch meegenomen naar een garage om een van de ventielen van de banden te laten vervangen, de droomdate voor elke man! De dag erna met de Duitsers mee om te kijken naar hun skydive en foto's voor hun te maken. Supergaaf! Lukas werd 20 jaar deze dag, dus we zijn op een wat betere camping aan de zee, met douche, gaan staan. Bier en alles voor een goede lading hamburgers ingeslagen en een klein feestje voor hem gemaakt (met natuurlijk taart en kaarsjes!). Daarna verder naar echt het noordelijkse puntje, Farewell Spit, (met onderweg plekken als Takaka, Onekaka en Pupu Springs, plaatsen waar een luchtje aan zat dus) en naar Wharariki Beach. Een afgelegen strand met grote duinen, grote rotsen en grotten. Toen ik op het strand een stuk bot vond en eraan trok, bleek er nog een hele zeehond aan vast te zitten! Cool! (Hij of zij was al wel dood gelukkig). Daarna werd het tijd om richting het zuiden te rijden en hebben we gelukkig heel wat blije, jonge, levende zeehondjes in het wild kunnen bewonderen.
We blijven de Duitsers telkens 's avonds tegenkomen, omdat we grofweg dezelfde route doen. Overdag gaan we onze eigen weg en 's avonds kijken we of een van ons al een gratis camping heeft kunnen vinden. Onderweg pikken we hier en daar wat lifters op. Een van de lifters van de Duitsers was op weg naar een muziekfestivalletje in Karamea. Klonk leuk dus we zijn ze maar gevolgd. Bleek het eerste jaar van het festival te zijn. Een heel klein festival met 24 uur per dag muziek op 1 podium. Vooral techno en raggea (aparte mix) en wij waren dus ook zo'n beetje de enige zonder dreadlocks, maar wel een relaxte sfeer en bijna op het strand, dus we hebben ons goed vermaakt.
Na al deze gezelligheid werd het weer tijd voor de dagelijkse routine: rijden, dingetjes bekijken, foto's maken voor jullie en nog meer rijden. Vervelend, maar iemand moet het doen...Onderweg bij de Pancake Rocks wat pannenkoeken gegeten en in Goldsborough overnacht. In dit gebied wordt nog steeds geld verdiend met goudzoeken. Supermooi! Op de campsite waar we stonden, stonden redelijk wat oudere stellen die daar een paar weken tot maanden per jaar komen om in de rivier goud te zoeken. Echt lachen. Een van de goudzoekers bleek Nederlands en hij heeft ons meegenomen naar de rivier en laten zien hoe en waar je moet zoeken en ons zijn spullen geleend. En toen sloeg het toe! De goudkoorts! Bij deze willen we dus laten weten dat we nog wat langer wegblijven...Nee grapje, na 1,5 uur hadden we het wel gezien. We hebben al het goud wat we gevonden hebben maar achter gelaten, omdat het te zwaar is om mee te nemen in de backpack. We hebben trouwens wel echt wat riviergoud gevonden! Een paar mini-mini-flintertjes, maar toch. Op deze manier heeft die Nederlander al een gouden ring bij elkaar gesprokkeld. Maar genoeg over goud voor jullie denken dat we echt de koorts te pakken hebben.
We komen nu bij het stuk, waar we allebei erg naar uitkeken: de gletsjers. Dus nu komt het hoogtepunt en daarmee ook het spetterende slot van dit verhaal, de ontknoping waar iedereen op heeft zitten wachten...tromgeroffel en trompetmuziek klinkt door de bergen, dwergjes beginnen op gouden harpjes oorstrelende muziek te spelen...en daar was het...regen! De regen waar Franz Josef zo bekend om staat (er valt ongeveer 4,5 m per jaar). Helaas dus geen mooie ontknoping van dit verhaal. We hadden een Helihike geboekt, wat inhoudt dat we met een helikopter op het bovenste stuk van de gletsjer afgezet zouden worden en daar 2 uurtjes met een gids al het mooie blauwe ijs konden bewonderen om daarna weer opgepikt te worden met de heli. We hebben het 3 dagen geprobeerd, maar elke dag waren de weersomstandigheden te slecht helaas...Jammer, maar that's life! We hebben de gletsjer wel even vanaf onderaan bewonderd, wat ook al erg gaaf was! 's Avonds toen we bij een motel gingen vragen voor een douche (na een week zonder...), werden we door de manager uitgenodigd om hem te helpen zijn Gin Tonic's op te drinken met een vriend van hem, wat op zich ook een heel goede afsluiting was.
In de stromende regen doorgereden naar Wanaka, met onderweg schijnbaar schitterende landschappen verscholen achter de regen...Er wacht ons nog een groot stuk van het zuidereiland. Met daarin als het goed is meer moois, amazing stuff, awesome adventures en waarschijnlijk hier en daar wat verdwaalde Duitsers...
PS: we lezen al jullie mails altijd en vinden het super om op de hoogte te blijven. We kunnen alleen niet altijd terugmailen onderweg, maar er komt ooit antwoord...
Picasalink:
https://picasaweb.google.com/113196506260535794132/EllenoorentimDeZeeuwseKust03#
-
29 Februari 2012 - 08:30
Bernard En Ria:
Lieve Noor en Tim,
Het wordt steeds mooier en imposanter. Zo'n heliflight kun je mogelijk exporteren naar Nederland als aansprekend toeristisch actiepunt voor Nijmegen en omgeving. De temperatuur in Nieuw Zeeland spreekt Ria minder aan dan tijdens jullie reis in Australië. We blijven jullie volgen.
Alle goeds, veel plezier, Have a nice trip.Of op z'n Duits : Gute Fahrt.
xxxx
Ria en Bernard -
29 Februari 2012 - 12:26
Marijn:
Wat een supertrip, zeg! Ben stiekem wel jaloers... Lekker genieten samen van alle mooie dingen die jullie zien. Herinneringen voor altijd!
Hier alles ok. Inmiddels niet alleen meer luiers, maar ook gewoon weer werk. Sam gaat voor de 2e week naar de creche. Gaat prima. Het is een heerlijk kereltje!
Dikke kus voor jullie! -
29 Februari 2012 - 15:16
Christel:
Lieverds, weer een heerlijk verhaal. Ik begrijp helemaal dat jullie niet overal op kunnen reageren. Hier alles goed! Met drie mannen in huis is het altijd feest en nooit saai!
Veel liefs en geniet...enjoy...disfruta...muchos besos de los chicos tambien!!! -
29 Februari 2012 - 15:46
Jeroen:
Jongens, het is nu mooi geweest, ik begin nu echt afgunstig te worden!! Hou nu maar op met die wat-is-het-toch-mooi- verslagen!
Haha nee gekheid, grappig van die "goudzoekers". Foto's natuutlijk ook weer erg fraai! -
29 Februari 2012 - 18:51
Joost:
Hey Toppers,
Mooi dat jullie het naar je zin hebben! Zag trouwens dat Maaike (Vossebelt) ook in Wanaka zit en in dezelfde bios zat vandaag...(zag t op Facebook) wereld is klein zeg maar! Geniet ervan en tot snel!! X Joost en Desiree
Ps zal foto's van m'n trouwpak sturen als ik wat heb uitgezocht! -
01 Maart 2012 - 17:23
Kloas:
Ik sluit me aan bij Jeroen;
HET IS NU ECHT MOOI GEWEEST!! ;-)
Tim heb je Ellenoor niet direct ter plekke een mooie gouden ring gesmeden?
Keep on writing...
Doe onze landsburen de groeten.
Kus -
03 Maart 2012 - 08:58
Annebel:
Hai lieve Ellenoor & Tim,
Ik wil jullie even laten weten dat jullie pakje is aangekomen en daarvoor wil ik jullie heeeeeeeeeeeeeeeeeeeel erg bedanken! Ik ben namelijk dol op knuffels én koala's en ik leek er zelfs een beetje op toen ik net geboren was (vond mama ;-)). Nu niet meer hoor. Nu ben ik een heel mooi meisje, al zeg ik het zelf ;-).
Super lief zijn jullie, ik ken jullie nog niet, maar ik weet het nu al!!
Dank jullie wel nogmaals en heel veel plezier nog in Nieuw Zeeland en Down Under (ja ja, ik kan al Engels in mijn 6e levensweek. Knap he?)
Doeg!
Kusjes van Annebel
en ik moest jullie ook de groetjes doen van mijn papa en mama -
06 Maart 2012 - 08:44
Roland From Holland:
He,
Fricking awesome! I am flabbergasted!
Wat een avonturen allemaal, herken veel van de dingen die jullie ook gezien hebben. Ik krijg zin in reizen en.... pannenkoeken!
cheers,
roland from holland
Ik zie alleen geen schapen op de foto's!..... En al die duizende kiwi's die daar rondlopen?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
